جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳
×

افسردگی در سالمندان

1174349_655

علل، علائم، تشخیص و درمان افسردگی در سالمندان

 

افسردگی شایعترین بیماری روانی در سالمندان و دومین علت زمینه ای مراجعه آنها به پزشک می باشد.

 

علائم افسردگی در سالمندان چه چیزهایی هستند؟

به طور کلی الگوی علائم افسردگی در افراد مسن و افراد جوانتر مشابه بوده و آنها از علائم مشابهی رنج می برند.

با این حال برخی از این علائم در افراد مسن شایع تر بوده و برخی دیگر در افراد مسن کمتر شایع است.

افراد مسن اغلب کمتر نسبت به خلق و خوی بد خود احساس ناراحتی می کنند.
سالمندان اغلب افسردگی را به عنوان یک سری علائم فیزیکی تجربه می کنند.
اضطراب یکی از علائم مشترک در سالمندان مبتلا به افسردگی است.
فراموشی و سردرگمی در افراد مسن مبتلا به افسردگی رخ می دهد.

افراد مسن اغلب نسبت به جوانان کمتر درمورد خلق و خوی بد و بی حالی خود ابراز نگرانی و ناراحتی می کنند و اغلب از درد و سایر علائم فیزیکی افسردگی شکایت می کنند. این حالت می تواند باعث شود که آنها افسردگی را به جای علائم سایر بیماری های خود ابراز کنند.

بسیاری از افرادی که به افسردگی مبتلا هستند از علائم اضطراب (مانند احساس تنش، احساس قرار گرفتن در تنگنا و دست پاچگی) رنج می برند که این قضیه می تواند باعث بروز بی قراری و رفتار های آشفته شود. افراد مسن نسبت به جوانان بیشتر در معرض تجربه کردن این علائم هستند. ممکن است اضطراب بیشتر از بی حالی و خلق و خوی بد به چشم بیاید.

برخی از سالمندان مبتلا به افسردگی ممکن است با گیجی و فراموشکاری مواجه شوند. در برخی موارد شدید افسردگی ممکن است به نظر برسد که این افراد به زوال عقل مبتلا شده اند.

 

علل افسردگی در سالمندان چه چیزهایی هستند؟

افسردگی در سالمندان می تواند به علت بروز اتفاق های ناگوار در زندگی شروع شوند. برخی از این علل عبارتند از:

  –  به سوگ نشستن عزیزان
  –  از دست دادن سلامتی
  –  نزدیک شدن به مرگ
  –  از دست دادن سلامتی یکی از عزیزان

اینگونه اتفاق ها اصلی ترین علل بروز افسردگی در سالمندان است.

به طور کلی، به نظر می رسد که افراد مسن نسبت به بروز اینگونه اتفاق ها از افراد جوانتر مقاومت بیشتری داشته و راحت تر با آنها کنار می آیند و به همین دلیل کمتر به افسردگی مبتلا می شوند.

از طرفی عواملی مانند مجرد و تنها بودن و نداشتن دوستان صمیمی باعث می شود که افراد مسن نسبت به این اتفاق ها آسیب پذیرتر باشند.

مطالعات اخیر نشان می دهد که بروز علائم اولیه افسردگی همزمان با ضعیف شدن مغز رخ می دهد. این تغییرات می توانند بروز بیماری های مربوط به عروق خونی مغز را منعکس کنند.

 

درمان افسردگی در افراد مسن چگونه است؟

درمان افسردگی در سالمندان به طور کلی شبیه به درمان افسردگی در جوانان است. بهترین درمان همان قرص های ضد افسردگی می باشد. ممکن است پزشک شما به صورت همزامان با مصرف قرص های ضد افسردگی، چند جلسه مشاوره را نیز برای شما تجویز کند.

سالمندان مبتلا به افسردگی های شدید و یا آنهایی که نسبت به این روش های درمانی پاسخی نمی دهند بهتر است به یک متخصص در زمینه افسردگی در سالمندان مراجعه کنند.

ممکن است این افراد به نوعی دیگر از داروهای ضد افسردگی و یا ترکیبی از دارو های ضد افسردگی و برخی داروهای دیگر جواب بدهند.

درمان به کمک شک الکتریکی (ECT) در افراد مسن مبتلا به افسردگی شدید می تواند مفید باشد.

 

چرا افسردگی در افراد مسن تا این حد مهم است؟

در بسیاری از موارد، بیماری افسردگی در افراد سالمند نادیده گرفته می شود و یا اینکه فکر می کنند که افسردگی در سالمندان آنقدر شدید نیست که نیازی به درمان و یا مصرف داروهای ضد افسردگی داشته باشد.

متاسفانه به رسمیت نشناختن افسردگی در افراد سالمند باعث می شود که این افراد نسبت به درمان بیماری خود اقدام نکنند. این قضیه می تواند باعث شود که این افراد برای ماه ها از این بیماری رنج ببرند و حتی ممکن است در برخی موارد دست به خودکشی زده و منجر به مرگ شود. همچنین ممکن است افسردگی درمان نشده در افراد سالمند باعث بدتر شدن علائم فیزیکی سایر بیماری ها شده و حتی در نهایت ممکن است به مرگ بیمار منجر شود.

از آنجا که افسردگی در سالمندان نسبت به درمان به خوبی از خود پاسخ نشان می دهند، واقعا غم انگیز است که این بیماری جدی گرفته نشود و یا تحت درمان قرار نگیرد.

 

تشخیص افسردگی در سالمندان چگونه است؟

افراد سالمند به خاطر کهولت سن معمولا با بیماری های جسمی مختلفی مواجه هستند که همین قضیه باعث می شود که تشخیص علائمی مانند خستگی، اختلال خواب، بی اشتهایی و کاهش وزن به علت مشترک بودن با علائم بسیاری از بیماری های دیگر دشوار باشد.

علاوه بر این افراد مسن کمتر از احساس غم و اندوه خود شکایت می کنند. با این حال علائم زیر می توانند نشان دهنده ابتلای سالمندان به افسردگی باشد:

غم و اندوه مداوم که با رخ دادن اتفاق های خوشحال کننده نیز بهبود نمی یابند.
عدم علاقه به انجام فعالیت ها و کارهایی که قبلا از آنها لذت می برده اند.
از دست دادن علاقه به معاشرت با دوستان و برقراری روابط اجتماعی
احساس گناه و سرزنش کردن خود
بدبینی شدید و مشهود نسبت به آینده
فکر کردن به خودکشی و حرف زدن در مورد تمایل به مردن و یا اقدام به خودکشی

اگر با این علائم مواجه شدید حتما به پزشک مراجعه کنید. به یاد داشته باشید که حرف زدن و یا فکر کردن به خودکشی بسیار خطرناک است و باید نسبت به درمان این بیماری به سرعت اقدام شود.

 

 

منبع: شفاجو

این مطلب مفید بود ؟
بدمتوسطخوبخیلی خوبعالی
( تعداد رای دهنده 1, میانگین امتیاز: 5,00 از 5)
Loading...